Oralna praksija podrazumeva voljnu mišićnu aktivnost govornog aparata (jezika, usana, obraza, nepca-mekog i tvrdog, vilice).
Da bi dete pravilno artikulisalo (izgovaralo) glasove, neophodan preduslov je zrela i razvijena oralna praksija.
Sazrevanje oralne praksije dešava se postupno, kao i sazrevanje celokupne muskulature.
Ukoliko postoji hipotonija, tj. snižen tonus oralne muskulature, često je osim nepravilnog izgovora prisutna i pojačana salivacija (pojačano lučenje pljuvačke), pokreti artikulatora su neprecizni , dete ne uspeva da adekvatno upotrebi govorne organe , te je stoga korisno raditi vežbe oralne praksije.
Vežbe:
– Gutanje tečnosti kroz cevčicu – Grickanje donje usne gornjim zubima i gornje usne donjim zubima
– Prelaženje vrhom jezika po površini zuba – poljubac
– Razvlačenje usta u osmeh (da se vide zubi, a zatim sa zatvorenim ustima)
– Kombinovati naizmenično vežbe „poljubac“ i „osmeh“
– Podizanje srednjeg dela jezika prema nepcu
– Naduvavanje obraza (oba istovremeno, naizmenično jedan pa drugi obraz)
– Bombona“ (gurati jezikom unitrašnju stranu obraza, levi , pa desni obraz)
Od prikazanih fotografija možete napraviti kocke sa kojima ćete se igrati sa detetom. Dete baci kocku i koju fotografiju dobije, tu naredbu izvršava. Npr.dete zavrti kocku, dobije fotografiju „plaženje jezika“, on mora da isplazi svoj jezik. Može da gleda Vas i prati ukoliko ne može sam. Vežbu možete izvoditi ispred ogledala kako bi dete posmatralo sebe prilikom izvođenja aktivnosti.
Izvor: Sa defektologom na ti