Reč Uskrs potiče iz srpskog narodnog jezika, u kojem je U zamenilo početno V (iza koga je sledio tvrdi poluglas). Prema tome, pravilni oblici su: Uskrs (srpsko narodno), Vaskrs (staro srpsko književno i crkveno) i Voskresenije (današnje srpsko crkveno), kao i pozdravi Hristos vaskrse (srpskoslovenski) i Hristos voskrese (ruskoslovenski). Svi ostali oblici koji se čuju voskrse/vaskrese/vaskrs ne pripadaju ni starom ni današnjem srpskom crkvenom jeziku, što znači da su nepravilni!
Pod uticajem stranih jezika, sve češće (u novinama, na reklamnim panoima, u TV reklamama) vidimo nepravilno pisanje opisnih naziva praznika: Usršnji Praznici, Božićni Praznici, Novogodišnji Praznici i sl. Pravilno je da navedene sintagme pišemo malim slovom: uskršnji praznici, božićni praznici, novogodišnji praznici (prema pravilu o pisanju prisvojnih prideva, jer nije reč o zvaničnim nazivima praznika – Vaskrs/Uskrs, Božić, Nova godina).
Autor: Jelena Ivanović